دشمن داخلی انسان ...

درسی از آیة الله انصاری شیرازی

دشمن داخلی انسان

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله):

«من وقی شر قبقبه و لقلقه و ذبذبه فقد وقی الشر کله » .

هر انسان سه دشمن دارد، که موظف است از آنها برحذر باشد، باید آنها را بشناسیم و مراقب خود باشیم.

شما بزرگواران اگر چه مراقب هستید و نیاز به معرفی این دشمنان نیست، اما تذکر مفید است:

«وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرى‏ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنین » 

گاهی انسان غفلت می کند از این که دشمن داخلی دارد.

متأسفانه همه ما در معرض خطر هستیم و بر اثر غفلت احساس خطر نمی کنیم، زیرا اگر خطر را ادراک کنیم و به خدای متعال پناه ببریم، شیطان درونی، ما را فراموش می کند و رستگار می شویم.

علامه طباطبائی در اواخر عمرشان در جواب فردی که درخواست نصیحت کرد، فرمودند: مراقبه، مراقبه، مراقبه، یعنی باید مراقب دشمن باشیم.
طبق روایتی که حکیم قدوسی خواجه نصیرالدین طوسی در شرح اشارات بیان داشت، رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) آن سه دشمن را این طور معرفی فرمودند:

« من وقی شر قبقبه و لقلقه و ذبذبه فقد وقی الشر کله و القبقب البطن و اللقلق اللسان و الذبذب الفرج »،

هر کس شرّ شکم، زبان و غریزه جنسی اش را نگهدارد شر تمام چیزها را از خودش دفع کرده است.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) به مصالح و مفاسد امت خویش آگاه است، لذا دشمنان و موانع پیشرفت انسان ها را این طور بیان می فرماید.

دهان را باید از غذاهای حرام و شبهه ناک حفظ کرد: « فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‏ طَعامِه » . 

انسان همیشه می خواهد چرب و شیرین دنیا را بچشد، با این که می داند در همین دنیا به جایی می رسد که دیگر قادر به خوردن آنها نیست، پس این لذات دنیوی مدّتی دوام دارد.
برای ما طلبه ها صیانت از زبان خیلی اهمیت دارد و بیشتر دامنگیر ماست، مثلا در مجلسی می نشینیم و خدای نکرده غیبت فرد می شود و تعجب اینجاست که گاهی اول فرد را تفسیق می کنیم، سپس غیبت او را جایز می شماریم.

مرحوم شیخ عبدالکریم حائری می فرمود: هر کس غیبت مرا بکند حلالش می کنم به جز اهل علم را.

اگر طوطی زبان می بست در کام          نه خود را در قفس دیدی نه در دام
نشــد خـــــاموش کبک کوهساری         از آن شـــــد طعمه ی باز شــــکاری

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) سومین دشمن را غریزه جنسی معرفی فرمودند.  

مشیت خداوند متعال این است که نوع بشر در این دنیا باقی باشد و بقای نوع بشر را هم در این مقرر فرمود که مردان با زنان ازدواج کنند و غریزه جنسی خود را در این جهت به کار بندند و در واقع انسان کارگر عالم خلقت است.  

البته لذتی زودگذر و اندک به این بشر عنایت کرده است که در واقع عوض آن کارگری است.

بشر که برای دنیا خلق نشده است بلکه انسان قرآنی، عظمت و قداست خاصی دارد و این طور توصیف شد:

«وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی‏ آدَم» ، «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلیفَة» ، «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ أَحْسَنِ تَقْویم » .
بنابراین مراقب رفتار وافکار، خیال و وهم خود باشیم و گمان نکنیم که از همه چیز پاک و مطهریم، که این جهل مرکب است.

نقل شده که فردی در بغداد و در هوای سرد زمستانی مار افعی را گرفته و از خطرش غافل بود، بعد از مدتی همین مار آرام و بی خطر که از سردی به دَر آمد، جست و خیزی کرد و به آن شخص حمله ور شد.

نفس اژدرهاست او کی مرده است        از غم بی آلتی افسرده است

باید مراقبت کرد و در مراقبت استمرار داشت.
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) جوانانی را در شهر مدینه دیدند که مشغول وزنه برداری بودند، فرمودند:

مایل هستید داور شما باشم؟

حضرت بعد از گذشت زمانی فرمودند: قوی ترین شما کسی است که در وقت شهوت و غضب، خود را نگهدارد.

شما جوانان محترم هنوز فطرت الهی تان عوض نشده، « فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدیلَ لِخَلْقِ اللَّه » ، که بحمدالله بر فطرت توحیدی هستید، از سرمایه با ارزش فطری مراقبت کنیم تا سعادت مند شویم.
امام راحل می فرمود:

جوانان قریب العهد به ایجاد حقند و معصیت آنها را آلوده نکرده و پاک سرشتند.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

منبع الکترونیکی