حکمت 31 نهج البلاغه ...
بنام خدا
حکمت 31 نهج البلاغه
کسى از امام ، مفهوم ایمان را پرسید و حضرتش فرمود :
ایمان ، تکیه بر چهار پایه دارد : صبر ، یقین ، عدل ، و جهاد .
صبر نیز بر چهار پایه استوار است :
شوق ، هراس ، زهد ، و انتظار . آن که اشتیاق بهشت یابد ، شهوتهایش به سردى گراید ، آن که از آتش بهراسد ، از محرمات دورى کند ، آن که در دنیا زهد ورزد ، مصیبتها را ساده انگارد ، و آن که مرگ را منتظر باشد ، در نیکیها شتاب کند .
یقین نیز بر چهار پایه استوار است :
بینش هوشمندانه ، تاویل حکمت ، پندگیرى از اعمال ، و سنت نسلهاى پیشین .
آن که با بینش و هوشمندى دیده بگشاید ، حکمت را نمایان بیند ، و او که حکمت نمایانش شود ، عبرت را بشناسد ، و کسى که به درستى عبرت را بشناسد ، بدان ماند که با نسلهاى گذشته در تاریخ حضور دارد .
عدل نیز بر چهار پایه استوار است :
فهمى ژرف ، دانشى عمیق ، حکمى برجسته ، و حکمتى ریشه دار . آن که بفهمد ، به ژرفاى دانش راه یابد ، و هر که بدان ژرفا رسد ، از زلال سرچشمههاى قانون بجوشد ، و هر که چنین ژرف اندیشى و بردبارى و متانتى یابد ، در جریان کارش به تفریط نگراید و به گونهاى ستایش انگیز در میان مردم بزید .
و جهاد بر چهار پایه تکیه دارد :
امر به معروف ، نهى از منکر ، صداقت در هر جایگاهى ، و دشمنى با فاسقان . هر که به معروف امر کند ، مومنان را پشتوانهى محکمى باشد ، و آن که از منکر نهى کند ، منافقان را بینى بر خاک مالد ، و کسى که در هر صحنه با صداقت حضور یابد ، بى تردید تعهد و مسئولیت خود را انجام دهد ، و کسى که فسق پیشگان را دشمن دارد و براى خدا خشمگین شود ، خدا نیز در حمایت او به خشم آید و در روز قیامت خشنودش کند .
کفر را نیز چهار پایه است :
کاوش پرتکلف ، درگیرى و جدل ، زنگار درون ، و موضعگیرى متضاد با حق هر که بىجهت کند و کاو کند ، به حق نگراید ، و کسى که بر مبناى جهل ، کشمکش بسیار کند ، حق نابینیش تداوم یابد ، و آن که به این دلیل ، دلش زنگار بندد ، زشتى در نگاهش زیبا و زیبایى زشت بنماید و مست گمراهى شود ، و سرانجام کسى که با حق در ستیز قرار گیرد ، راههاى حرکتش به تنگناها بینجامد و جریان کارش دشوار و پیچیده شود و در ادامهى راه به بنبست رسد .
شک نیز تکیه بر چهار پایه دارد :
درگیرى
بىمنطق ، هراس ، آمد و شد بیهوده ، و سرسپردگى . کسى که درگیرى بىمنطق
را روش گیرد ، شبش به روز نینجامد ، و چنین شبزدهى هراسناک آینده ، به
واپس گراید ، و هر آن که در کژ راههى شک آمد و شد کند ، لگد کوب شیاطین
شود ، و چنین تبه روزى که خود را به دشمن سپارد ، جز تباهى دنیا و آخرت
نصیبى نبرد ..
وَ سُئِلَ ع عَنِ اَلْإِیمَانِ فَقَالَ اَلْإِیمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى اَلصَّبْرِ وَ اَلْیَقِینِ وَ اَلْعَدْلِ وَ اَلْجِهَادِ وَ اَلصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى اَلشَّوْقِ وَ اَلشَّفَقِ وَ اَلزُّهْدِ وَ اَلتَّرَقُّبِ
فَمَنِ اِشْتَاقَ إِلَى اَلْجَنَّةِ سَلاَ عَنِ اَلشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ اَلنَّارِ اِجْتَنَبَ اَلْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِی اَلدُّنْیَا اِسْتَهَانَ بِالْمُصِیبَاتِ وَ مَنِ اِرْتَقَبَ اَلْمَوْتَ سَارَعَ إِلَى اَلْخَیْرَاتِ
وَ اَلْیَقِینُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى تَبْصِرَةِ اَلْفِطْنَةِ وَ تَأَوُّلِ اَلْحِکْمَةِ وَ مَوْعِظَةِ اَلْعِبْرَةِ وَ سُنَّةِ اَلْأَوَّلِینَ فَمَنْ تَبَصَّرَ فِی اَلْفِطْنَةِ تَبَیَّنَتْ لَهُ اَلْحِکْمَةُ وَ مَنْ تَبَیَّنَتْ لَهُ اَلْحِکْمَةُ عَرَفَ اَلْعِبْرَةَ وَ مَنْ عَرَفَ اَلْعِبْرَةَ فَکَأَنَّمَا کَانَ فِی اَلْأَوَّلِینَ
وَ اَلْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى غَائِصِ اَلْفَهْمِ وَ غَوْرِ اَلْعِلْمِ وَ زُهْرَةِ اَلْحُکْمِ
وَ رَسَاخَةِ اَلْحِلْمِ فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ اَلْعِلْمِ وَ مَنْ عَلِمَ غَوْرَ اَلْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ اَلْحُکْمِ وَ مَنْ حَلُمَ لَمْ یُفَرِّطْ فِی أَمْرِهِ
وَ عَاشَ فِی اَلنَّاسِ حَمِیداً وَ اَلْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى اَلْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّهْیِ عَنِ اَلْمُنْکَرِ وَ اَلصِّدْقِ فِی اَلْمَوَاطِنِ وَ شَنَآنِ اَلْفَاسِقِینَ فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ اَلْمُؤْمِنِینَ
وَ مَنْ نَهَى عَنِ اَلْمُنْکَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ اَلْکَافِرِینَ وَ مَنْ صَدَقَ فِی اَلْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَیْهِ وَ مَنْ شَنِئَ اَلْفَاسِقِینَ
وَ غَضِبَ لِلَّهِ غَضِبَ اَللَّهُ لَهُ وَ أَرْضَاهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ وَ اَلْکُفْرُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى اَلتَّعَمُّقِ وَ اَلتَّنَازُعِ وَ اَلزَّیْغِ وَ اَلشِّقَاقِ فَمَنْ تَعَمَّقَ لَمْ یُنِبْ إِلَى اَلْحَقِّ
وَ مَنْ کَثُرَ نِزَاعُهُ بِالْجَهْلِ دَامَ عَمَاهُ عَنِ اَلْحَقِّ وَ مَنْ زَاغَ سَاءَتْ عِنْدَهُ اَلْحَسَنَةُ وَ حَسُنَتْ عِنْدَهُ اَلسَّیِّئَةُ وَ سَکِرَ سُکْرَ اَلضَّلاَلَةِ وَ مَنْ شَاقَّ وَعُرَتْ عَلَیْهِ طُرُقُهُ
وَ أَعْضَلَ عَلَیْهِ أَمْرُهُ وَ ضَاقَ عَلَیْهِ مَخْرَجُهُ وَ اَلشَّکُّ عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى اَلتَّمَارِی وَ اَلْهَوْلِ وَ اَلتَّرَدُّدِ وَ اَلاِسْتِسْلاَمِ فَمَنْ جَعَلَ اَلْمِرَاءَ دَیْدَناً لَمْ یُصْبِحْ لَیْلُهُ
وَ مَنْ هَالَهُ مَا بَیْنَ یَدَیْهِ نَکَصَ عَلَى عَقِبَیْهِ وَ مَنْ تَرَدَّدَ فِی اَلرَّیْبِ وَطِئَتْهُ سَنَابِکُ اَلشَّیَاطِینِ وَ مَنِ اِسْتَسْلَمَ لِهَلَکَةِ اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ هَلَکَ فِیهِمَا قال الرضی
و بعد هذا کلام ترکنا ذکره خوف الإطالة و الخروج عن الغرض المقصود فی هذا الکتاب ...
شما میتوانید حکمت 31 را به صورت نمودار در برنامه پاور پوینت مشاهده کنید.
- ۹۳/۰۱/۱۳