اعمال وقت خواب . . .

وقت خواب، انسان محاسبه نفس و علاج خیانت‏هاى نفس را به قدر طاقت بر خودش جداً مخمر نماید و آنچه فعلاً ممکن است از توبه و تدارک، بکند و آنچه تأخیر لازم است عزم جدى بر آن داشته باشد و بداند حالا که مى‏خوابد، خواب هم در واقع برادر مرگ است.

صریح آیه مبارکه است که مى‏فرماید: 
الله یتوفى الأنفس حین موتها و التى لم تمت فى منامها فیمسک التى قضى علیها الموت و یرسل الأخرى الى أجل مسمى ان فى ذلک لآیات لقوم یتفکرون (سوره ی مبارکه ی زمر، آیه 42)

خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض مى‏کند و ارواحى را که نمرده‏اند نیز به هنگام خواب مى‏گیرد؛

سپس ارواح کسانى که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه مى‏دارد و ارواح دیگرى را (که باید زنده بمانند) بازمى‏گرداند تا سرآمدى معین؛ در این امر نشانه‏هاى روشنى است براى کسانى که اندیشه مى‏کنند. 

پس لازم است که فى‏الجمله، عده موت را از تجدید عهد ایمان کرده و با طهارت، روى به قبله و روى دل به قبله حقیقیه نموده به نام خدا اعمال وارده عندالنوم را به قدر قوه به عمل آورده، تسلیم روح و نفس خود را به حضرت او - جل جلاله - نماید و از اعمال وقت خواب، اهمیاتش را ترک ننماید.