
دزدی به مزرعهای رفت و جوالی را همراه خود برد.
اوّل مقداری کدو حلوایی و هندوانه و خربزه در جوال ریخت، بعد مقداری سیب و سیب زمینی و بادمجان و خیار، و روی آن مقداری سبزیهای مختلف مثل تره و ریحان، درِ جوال را بست و آمادهی فرار شد.
ناگهان صاحب مزرعه با نوکرهایش رسیدند.
نوکرها دزد را گرفتند و به درختی بستند و از ارباب پرسیدند با او چه کنیم.
ارباب دستور داد هر چه داخل جوال است، یکی یکی بیرون بیاورند و به سر دزد بزنند.
و نوکرها مشغول شدند و سبزیهای لطیف را که روی جوال بود یکی یکی برداشتند و به سر دزد میزدند، ولی دزد گریه میکرد و میگفت:
چون میدانست آخر کار چیزهایی مثل کدوحلوایی و هندوانه و خربزه را که اوّل در جوال ریخته، بر سرش خواهند زد.
در آخرت هم همان چیزهایی را باید متحمّل شویم که در دنیا در جوالمان ریختهایم.
البته دوست اهل بیت علیهمالسّلام ته جوالش سوراخ است و عملی را، چه صالح و چه ناصالح، ذخیره نمیکند.
همانطور که امیرالمؤمنین علیهالسّلام بر کفن سلمان با انگشت نوشتند:
(بدون زاد و توشهای از کارهای خوب و قلب سلیم بر خدای کریم وارد شدم.)
سیّئات را استغفار میکند:
حسنات را هم کار خدا میداند، نه کار خودش:
بنابراین دوست اهل بیت دست خالی است.
خدا هم دست خالیها را دوست دارد؛
چون کسی که بر فرد کریم وارد میشود، زشت است همراه خود زاد و توشهای بردارد.
(و هنگامی که انسان بر شخص کریمی وارد میشود، زشتترین چیز همراه بردن زاد و توشه است.)
* سالک باید در طریق، همواره خود را دست خالی و بیچیز ببیند و خود و اعمالش را نبیند.
* بهترین عطیّهی خدا به زاهد و عابد این است که زهد و عبادتشان را از آنها بگیرد و آنها خود را دست خالی ببینند.
* بزرگترین مزد این است که خدا فهم انسان را بزرگ کند تا درک کند و اقرار نماید که:
خدایا «آنگونه که حقّ شناختن تو بود، ما تو را نشناختیم و آن چنان که حقّ عبادت تو بود، عبادت تو را به جا نیاوردیم».
با نام خداوند عالی اعلی
مواهب الهی برای همه و در دسترس همه است ؟
از پربرکتترین ماههایی که دعا در آن مستجاب میشود ماه پربرکت رجب است و خدای سبحان مرتّب فیضش دارد ریزش میکند چه کسانی که از او بخواهند چه کسانی که از او نخواهند ..
«یا مَنْ یُعْطی سأله یا مَن یُعطی مَن لَمْ یَسْألْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً» 1
لکن آن که او را نشناخت و از او نخواست فیضی جز فیض زودگذر دنیا دریافت نمیکند و همین نعمتی که در سورهٴ مبارکهٴ «توبه» فرمود:
﴿فَلاَ تُعْجِبْکَ أَمْوَالُهُمْ وَلاَ أَوْلاَدُهُمْ إِنَّما یُرِیدُ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا﴾ 2 نصیب او میشود وگرنه در قرآن فرمود: ﴿سَأَصْرِفُ عَنْ آیَاتِی الَّذِینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ﴾
فرمود معانی آیات من, حقایق آیات من, واقعیتها را به افراد مستکبر و متکبّر نمیدهم من جلوی این آیات را میگیرم نمیگذارم آن طرف برود و آنها را هم نمیگذارم دسترسی به این معارف پیدا کنند
﴿سَأَصْرِفُ عَنْ آیَاتِی الَّذِینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ﴾ 3
آنها را طرد میکنم نمیگذارم آنها آیات الهی را بفهمند برای اینکه ما این آیات را چندین بار عرضه کردیم ﴿هُدیً لِلنَّاسِ﴾ 4 بود آنها بیاعتنایی کردند
ما صبر کردیم آنها ﴿فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ﴾ 5
ما صبر کردیم آنها گفتند محجور است
ما صبر کردیم گفتند اسطوره است
ما صبر کردیم از آن به بعد دیگر توفیق فهم را از آنها گرفتیم ﴿سَأَصْرِفُ عَنْ آیَاتِی الَّذِینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ﴾
بنابراین اگر در دعای پرفیض رجب آمده است «یا مَنْ یُعْطی مَنْ لَمْ یَسْألْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ» آن مواهب والای الهی را ذات اقدس الهی به آنها عطا نخواهد کرد آنچه خدای سبحان به انسانهای مؤمن عطا میکند میگوییم:
﴿هَبْ لَنَا مِن لَدُنْکَ رَحْمَةً﴾ 6 هرگز چنین نعمتی را خدای سبحان به بیگانهها عطا نمیکند.
____________________________
1-اقبال الأعمال, ص644.
2-سورهٴ توبه, آیهٴ 55.
3-سورهٴ اعراف, آیهٴ 146.
4-سورهٴ بقره, آیهٴ 185.
5-سورهٴ آلعمران, آیهٴ 187.
6-سورهٴ آلعمران, آیهٴ 8.
گزیده ای از مطالب کتاب ارزشمند رساله حقوق امام سجاد (علیه السلام) شرح نراقی
و اما حق کسی که خداوند ، خوشحالی و شادی تو را به دست اوقرار داده این است که اگر مقصود او شادی تو بوده ، ابتدا سپاس و شکر پروردگار را به جای آوری و سپس در مقابل خوبی کسی که تو را شاد کرده به اندازه ای که سزاوار است او را پاداش دهی و در صدد احسان نمودن و جبران خوبی به او در مقابل آغاز احسانش باشی و اگر مقصود او شادی تو نبوده خداوند را ستایش نموده و شکر کنی و بدانی که از او است و او مایه ی شادی تو شده است و او را به عنوان این که یکی از اسباب نعمت خدا برای تو شده دوست بداری و خیر او را بخواهی زیرا که اسباب نعمت ها برکت است هر جا باشد و اگر چه او قصد نداشته باشد.
روش ادخال سرور
روشن و واضح است که ادخال سرور و خوشحالی کردن مؤمن مصادیق و نمونه های فراوانی دارد که شاید حداقل آن: نقل سخن و یا ذکر جمله ای باشد که موجب شود تا مؤمنی خندان شود، و گرفتگی خاطرش برطرف شود. و به همین ترتیب، تا برسد به آنجا که برای رفع مشکل و گرفتاری مؤمنی انسان همه وسایل زندگی و وسایل ازدواج، خانه و کسب و کار کسی را فراهم کند. که همه این ها مصداق های ادخال سرور است چنانچه در روایتی از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم نقل شده که فرمود:
سخت است آه خـــــانه نشـــینی نـــــــورها
شــــیطان به روی منبــــــر و دورش جسورها
بیست و سه سال طی شده امــــا نداشتند
چشــــمی بـــرای دیـــدن خورشــــید، کورها
این ادعای فضل و شـرافت چه مضحک است
از نـســـل بـی اصـــــــالت زنــــده به گورهــا
حــــــالا به پــــــای قتل سلیمان نشسته اند
در بـــــازی زمــــانه ی نـــــــــــامـــــرد مورها
حـــــــــالا که وقت، وقتِ دفاع از ولایت اسـت
خــــــــــالی شده ست معرکه ها از حضورها
دیگر اســــاس ظلــــم و تبــــــــاهی بنا شده
بر پــــــــــایه ی خـــــــــــیانت زرهــا و زورهــا
بســــــــتند دســـــــت مـــــرد خدا را حقیرها
یعنی شکسته قــــــــــامت صبر و غــــــرورها
با دست بســـــته در دل کوچه چه می کشید
بســـــتند روی فــــــــــاطمـــــه راه عـــــبورها
از بـــی کسی او در و دیـــــــــوار نـــــــاله کرد
انگار نیـــــــــــــزه رفتـــــــه به قلب صـــــبورها
در بین کوچـــــه هـای مــــــــدینه مگر چه شد
لطمه زنـان به چـــــــهره رســــیدند حــــــورها
سیلی به روی عصمت حق! نه دگر بس است
صــــــاحب عـــــزا نشسته! خــــــدای غیورها
بالای قــــــبر محسن شش مـــــاهه، مــادری
چـــشم انتــــظار لحظه ی ســـــرخ ظهور، آه
یوسف رحیمی
امام
صادق (علیه السلام) :
اى
مفضل! از منافع گریه کودکان نیز آگاه باش . بدان
که در مغز کودکان رطوبتى است که اگر در آن بماند بیماری ها و نارساییهاى سخت و
ناگوار به او رساند؛ مانند نابینایى و جز آن.
گریه
آن رطوبت را از سر کودکان سرازیر و بیرون مى کند و بدین وسیله سلامتى تن و درستى
دیده ایشان را فراهم مى آورد.
پدر
و مادر از این راز آگاه نیستند و مانع آن مى شوند که کودک از گریه اش سود ببرد.
اینان همواره در سختى مى افتند و مى کوشند که او را ساکت کنند و با فراهم کردن
خواسته هایش از گریه بازش دارند، ولى نمى دانند که گریه کردن به سود اوست و
سرانجام نیکى پیدا مى کند. بدین
ترتیب چه بسا که در اشیا، منافعى نهفته باشد که معتقدان به اهمال و بى تدبیرى در
کار عالم از آن غافل اند و اگر مى دانستند، هیچ گاه نمى گفتند که فلان چیز بى ثمر
است ؛ زیرا
آنان از اسباب و علل آگاه نیستند.
با نام خداوند عالی اعلی
چهارمین شب عزاداری در حسینیه امام خمینی - فاطمیه ۱۴۳۵
حجت الاسلام مسعود عالی
امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ فرمود:
«مَا الْمُجاهِدُ الشَّهیدُ فی سَبیلِ اللهِ بِاَعْظَمِ اَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ، لَکادَ الْعَفیفُ اَنْ یکُونَ مَلَکاً مِنَ الْمَلائِکَهِ؛
مجاهدی که در راهِ خدا شهید شود پاداش او بیشتر از کسی نیست که بتواند کار حرامی را انجام دهد ولی عفّت بورزد، حقّاً شخص عفیف و پاکدامن نزدیک است فرشتهای از فرشتگان گردد.»
با نام خداوند عالی اعلی
آیت الله عبدالله جوادی آملی در تفسیر آیه "یرثنی
و یرث من آل یعقوب " با مطرح کردن حدیثی که
توسط آن به صدقه بودن فدک و در نتیجه به ارث نرسیدن آن به حضرت طاهره صدیقه (س)
احتجاج شده است، این حدیث را جعلی دانست و در ادامه بحث خود به ارایه ادلهای در
باب رد این ادعا پرداخت ...