با نام خداوند عالی اعلی
دعای امام جواد (علیه السلام) در حق امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
از جمله ادعیه ای که ( به عنوان تعقیبات نماز) سفارش به خواندن آن بعد از هر نمازشده :
وَ قَالَ ع إِذَا انْصَرَفْتَ مِنْ صَلَاةٍ مَکْتُوبَةٍ فَقُلْ-
امام محمّد تقى علیه السّلام فرمود:
هنگامى که از نماز واجب فارغ شدى این دعا را بخوان:
رَضِیتُ بِاللَّهِ رَبّاً وَ بِالْإِسْلَامِ دِیناً وَ بِالْقُرْآنِ کِتَاباً وَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیّاً وَ بِعَلِیٍّ وَلِیّاً وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ- عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ- وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ أَئِمَّةً ..
اللَّهُمَّ وَلِیَّکَ الْحُجَّةَ فَاحْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ وَ امْدُدْ لَهُ فِی عُمُرِهِ وَ اجْعَلْهُ الْقَائِمَ بِأَمْرِکَ الْمُنْتَصِرَ لِدِینِکَ وَ أَرِهِ مَا یُحِبُّ وَ تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ فِی نَفْسِهِ وَ فِی ذُرِّیَّتِهِ- وَ أَهْلِهِ وَ مَالِهِ وَ فِی شِیعَتِهِ وَ فِی عَدُوِّهِ وَ أَرِهِمْ مِنْهُ مَا یَحْذَرُونَ وَ أَرِهِ فِیهِمْ مَا یُحِبُّ وَ تَقَرُّ بِهِ عَیْنُهُ وَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِین .
من لا یحضره الفقیه ؛ ج1 ؛ ص327
ترجمه :
راضیم بخداوندى که پروردگار عالمیان است ..
و خشنودم به اینکه اسلام دین من است ..
و قرآن کتاب من ..
و محمّد صلى اللَّه علیه و آله پیغمبر من است ..
و على امام اوّل و ولىّ اللَّه است ..
و ائمّه معصومین امامان منند ..
توجه :
(بترتیبى که اسامى مبارکشان گذشت. البتّه حضرت صاحب الأمر را نام نبرده- نه در این کتاب و نه در کتابهاى دیگر خود، ظاهرا صدوق- رحمه اللَّه- بردن نام آن حضرت را جایز نمیدانسته، البته اخبار و احادیث صحیحه مبنى بر نهى وارد شده است)
بار خدایا ولىّ تو که بر خلائق حجّت است او را از پیش رو و از پشت سر او از سوى راست و از سوى چپ و از بالاى سر و از زیر پا و از تمام جهات حفظ فرما ..
و عمر آن حضرت را طولانى فرما ..
و او را قائم به امر خویش ساز ..
که به امر تو قیام نماید،
و چنان کن که دین تو را نصرت و یارى دهد ..
و آنچه محبوب آن حضرت است به او بنما،
و چنان کن که چشم او را روشن کنى ..
و او را خوشحال گردانى در امر خودش و در مورد ذرّیه آن حضرت و اهل او و مال او ..
و در مورد شیعیانش که با ظهور آن حضرت در رفاه و عیش گذرانند ..
و دشمنان آن حضرت جملگى مغلوب او شوند ..
و به دشمنان او از آن حضرت آنچه را که از آن مىترسند بنما،
و از دشمنان آن حضرت آنچه را که محبوب او باشد به آن حضرت بنما ..
و نیز آنچه را که سبب سرور او شود،
و سینه هاى ما و گروهى را که مؤمن باشند شفا کرامت فرما).