وفّر بلطفک نیتی ...

بنام خدا

زخم صفین پس از سالیان دراز

 

«محیی الدین اربلی »گفت:

روزی درخدمت پدرم بودم دیدم مردی نزد اونشسته وچرت میزند درآن حال امامه از سرش افتاد وجای زخم بزرگی درسرش نمایان شدپدرم پرسید این زخم چه بوده؛ گفت: این زخم رادرجنگ صفین برداشتم.

به او گفتند: توکجا و جنگ صفین کجا ؟!!

گفت: وقتی به مصر سفرمی کردم، مردی از اهل غزّه با من همراه گردید در بین راه در باره جنگ صفین به گفتگو پرداختیم؛

همسفرمن گفت: اگر من درجنگ صفین بودم شمشیرم را از خون علی و یارانش سیراب می کردم ...

من هم گفتم: اگر من نیز در جنگ صفین بودم شمشیر خود را از خون معاویه و پیروان او سیراب می کردم؛

اینک من وتو از یاران علی (علیه السلام) و معاویه ملعون هستیم بیا با هم جنگ کنیم ..

با هم در افتادیم و زد و خورد مفصلی نمودیم ..

یک وقت متوجه شدم که بر اثر زخمی که بر سرم رسیده از هوش می روم.

در آن اثناء دیدم شخصی مرا با گوشه نیزه اش بیدار می کند چون چشم گشودم از اسب فرود آمد و دست روی زخم سرم کشید، درآن حال بهبود یافت ..

و فرمود: همین جا بمان و بعد از اندکی ناپدید شد و سپس درحالیکه سر بریده همسفرم را که با من جنگ می کرد در دست داشت با چهارپایان او برگشت و به من گفت: این سر دشمن توست تو به یاری ما برخاستی ماهم تو را از یاری کردیم چنانچه خداوند هرکس او را یاری کند نصرت میدهد.

پرسیدم: شما کیستید؟

فرمود: منم صاحب الامر (علیه السلام) ...

سپس فرمود: هرکس از توپرسید که این زخم چه بود؟ بگو ضربتی است که در صفین برداشته ام. (1)

 دانلود فایل صوتی

حجت الاسلام مسعود عالی

_________________________________

۱-بحار الانوار ، ج 52 ، ص 75 ، نقل از کشف الغمة  - قلب سلیم (شهید دستغیب) ص۴۴۹ -۴۵۰