نگویید رمضان ولکن بگویید ماه رمضان!

با نام خداوند عالی اعلی

رمضان؛ شدت تابش آفتاب است بر جان

و اگر قصد تقوی نداری، پس بیهوده گرسنگی می‌کشی!

ماه رمضان وادی گرم و سوزانی است که پیمودن آن را سالکانی خاص می‌طلبد.

باید تشنه‏ توحید و حقیقت باشی تا در تشنگی جسمت نیز معنادار شوی،

و اگر قصد تقوی نداری، پس بیهوده گرسنگی می‌کشی!

گرسنگی تو را چه سود می‌دهد وقتی نهال تقوی را در خاک جان ننشانده‌ای؟!

وقتی غرور و منیت در ذهن و جانت منزل کرده و همّتی نمیکنی تا بیرونش کنی، گرسنگی و تشنگی جز ریا و تظاهری که بر همیان گناهانت می‌افزاید چه خاصیتی دارد؟!

و اگر قصد تقوی نداری، پس بیهوده گرسنگی می‌کشی !

صادقانه می‌گویم؛

اگر عزم مبارزه با نفس را در ماه رمضان امسال جزم نکرده‌ای، بیهوده رنج گرسنگی و تشنگی را بر خود دشوار می‌کنی!

اگر درماه رمضان امسال جهاد اکبر را اراده نکرده‌ای و غذای تقوا را برای افطار مهیا نکرده‌ای، داری خود را فریب می‌دهی!  

برایت نقل می‌کنم روایتی از حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را تا با حدیث ناب او جانت زنده شود؛ تا بشنوی و عمل کنی:

عن فاطمه الزهرا سلام الله علیها : ما یصنع الصائم بصیامه اذا لم یصن لسانه و سمعه و بصره و جوارحه.  

حضرت زهرا علیها السلام فرمود: روزه‏دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده روزه‏اش به چه کارش خواهد آمد؟!  (بحار، ج 93 ص 295 )

 

رمضان؛ شدت تابش آفتاب است بر تن خاک!  

و ماه رمضان وادی گرم و سوزانی است که پیمودن آن را سالکانی خاص می‌طلبد.  

باید تشنه‏ توحید و حقیقت باشی تا در تشنگی جسمت نیز معنادار شوی!  

باید تشنه‏ تقوا باشی و از شرک و نفاق و ریا خالی و تهی گردی !  

باید تشنه‏ قسط و عدالت باشی و از اصولت عدول ننمایی! رمضان؛ شدت تابش آفتاب است بر جان!

آفتاب نور و توحید ... آفتاب عشق و عدالت ... آفتاب فلاح و رهایی ... و در زیر تابش این آفتاب سوزان، روزه دار باید خصم نفس گردد و در پرتو این آفتاب، در کویر سرخ رمضان به مبارزه با هزارپای نفس برخیزد!

قیام کند! مگر نه اینکه انسان در ماه رمضان به میهمانی خدا می‌رود؟!

وَ هُوَ شَهرٌ دُعیتُم فیهِ اِلی ضِیافَه الله...

پس میزبانی چون خدا، میهمانی خدائی می‌طلبد و این خدائی شدن نیاز واقعی انسان است. ...

و تقوا، قدرت و نیرویی است که انسان را در این مسیر به پیش خواهد برد و نفس انسان را از آنچه که قصد اذیت و آزار و انحراف او را دارد بازدارد .

اما اینکه چگونه می‌توان به قدرت تقوا دست یافت،

روزه و ماه رمضان، آموزشگاه تجربی این عمل است و این فرصت فوق العاده ایست که از سوی خدای رحمان و رحیم به انسان هدیه داده شده است توسط معلّمانی پاک و معصوم... دیگر چه می‌خواهی از این بهتر...؟!

از همین حالا شروع می‌کنی!

باید ادب را رعایت کنی!

چگونه؟!

به این آیه و دو حدیث دقت کن خودت متوجه می شوی:  

آیه 185 سوره بقره:  

شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان (بقره 185)

حدیث اول:

هشام بن سالم مى‏گوید:

ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابى جعفر امام باقر (علیهما السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم.  

فقال علیه السلام:

لا تقولوا هذا رمضان، و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان، فإنّ رمضان اسم من اسماء الله عزّوجل، لایجیء و لایذهب و انما یجی‏ء و یذهب الزائل و لکن قولوا شهر رمضان فالشَهر المضاف الى الاسم و الاسم اسم الله و هو الشهر الذى انزل فیه القرآن، جعله الله تعالى مثلا و عیدا و کقوله تعالى فى عیسى بن مریم (علیهما السلام) و جعلناه مثلا لبنى اسرائیل.

امام علیه السلام فرمودند: نگویید این است رمضان، و نگویید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامى از اسماء الله است که نمى‏رود و نمى‏آید که شى‏ء زائل و نابود شدنى مى‏رود و مى‏آید، بلکه بگوئید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم اسم الله مى‏باشد، و ماه رمضان ماهى است، که قرآن در او نازل شده است و خداوند آن را مثل و عید قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ عیسى بن مریم (سلام الله علیهما) را براى بنى اسرائیل مثل قرار داده است.(بحار جلد 96، ص 376)

حدیث دوم:

و از حضرت أمیرالمؤمنین على بن ابی‏طالب (علیه السلام) روایت شده که حضرت فرمودند:

"لا تقولوا رمضان و لکن قولوا شهر رمضان فانّکم لا تدرون ما رمضان‏"  

نگویید رمضان ولکن بگویید ماه رمضان! شما به راستى نمى‏دانید که رمضان چیست (و چه فضائلى در او نهفته است). (بحار، ج 96، ص 377)

پس می‏آموزی که نگویی رمضان. نه در گفتار و نه در نوشتار.

چون رمضان یکی از نام‏های محترم الهی است.

و در نتیجه می‏گویی ماه رمضان یا اسامی دیگر مثل:

شهرالله یعنی ماه خدا، شهرالصیام یعنی ماه روزه... در آیه‏ای که بالا آمد یعنی 185 سوره بقره خداوند خود می‏فرماید:

شهرُ رمضان و در ادامه ویژگی منحصر به فرد ماه رمضان را بیان می‏نماید:

الّذی أُنزل فیه القرآن ..

 و تعریف می‏کند قرآن:

هُدی للنّاس و بینات مِنَ الهُدی و الفُرقان ..

قرآن موضوع بعدی است که می‏خواهم در موردش بیشتر با هم صحبت کنیم. باید بدانی که چقدر ماه رمضان منزلت دارد که قرآن با آن منزلت در آن نازل شده است .

نویسنده: حسین طرفه